Bir huydur eski fotoğrafları kurcalamak, eski anılara dalmak, o anları yeniden hissedip bir tebessümle selam göndermek onlara.
Şimdi bir tebessüm olan o anılar, şimdimizin yapboz parçalarıdır. Arkadaşlarımız, ailemiz, ilk ve son aşkımız, en sevdiğimiz plaklarımız, hiç unutmamak için kaydettiğimiz arkadaşlarla o çok eğlendiğimiz gün.
Şimdi uzanmış parmaklarımız o en sevdiğimiz an(ı)ları işaret ediyor. Tam olarak oradaydık işte.
“O benim. Ortadaki, köşede oturan, şu gülümseyen.. O benim annem. Çok güzel bir kadındı. Clint Eastwood’u çok severdim…”
Fotoğraflar..
Bir yol izi.
Tam olarak o yolu izleyerek gelmiş bir ben’im ben şimdi.
Ve bugün burada bu insanım.
